Προφητική Διακονία

Μπορείτε να διαβάσετε το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά εδώ 

Διεθνής Οίκος Προσευχής στην πόλη του Κάνσας

Mike Bickle

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Ι.  Η παγκόσμια έκχυση του Αγ. Πνεύματος στο τέλος των καιρών, κατά την προφητεία

17 «Και κατά τις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός, θα ξεχύσω από το πνεύμα μου επάνω σε κάθε σάρκα· και θα προφητεύσουν οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας, και οι νέοι σας θα δουν οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θα δουν όνειρα· 18 κι ακόμα, επάνω στους δούλους μου κι επάνω στις δούλες μου κατά τις ημέρες εκείνες θα ξεχύνω από το πνεύμα μου, και θα προφητεύσουν·20 και ο ήλιος θα μετατραπεί σε σκοτάδι, και το φεγγάρι σε αίμα, πριν έρθει η ημέρα τού Κυρίου η μεγάλη και επιφανής. (Πράξεις 2:17-20)

α.         "Κάθε σάρκα":  Όλοι είναι καλεσμένοι να προφητεύουν και να λειτουργούν με τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος. Όλοι οι άνθρωποι, (όχι απλά οι προφήτες), οι γυναίκες (όχι απλά οι άνδρες), τα παιδιά (όχι απλά ενήλικες) κι όλα τα έθνη (όχι μόνο ο λαός Ισραήλ).

5 Θέλω, μάλιστα, όλοι να μιλάτε γλώσσες, περισσότερο όμως να προφητεύετε· επειδή, αυτός που προφητεύει [είναι] μεγαλύτερος παρά αυτός που μιλάει με γλώσσες, εκτός αν διερμηνεύει, για να πάρει οικοδομή η εκκλησία. 31 Επειδή, μπορείτε όλοι να προφητεύετε, ο ένας ύστερα από τον άλλον, για να μαθαίνουν όλοι, και όλοι να παρηγορούνται. (Α’ Κορ. 14:5, 31)

 7 Σε κάθε έναν, όμως, δίνεται η φανέρωση του Πνεύματος προς το συμφέρον. (Α' Κορ 12:7)

β.  "πριν": Η ημέρα του Κυρίου αναφέρεται στον δεύτερο ερχομό του Χριστού.

Η ημέρα της Πεντηκοστής ήταν απλά η προκαταβολή της εκπλήρωσης μιας πολύ μεγαλύτερης προφητείας για τα τέλη των καιρών, πριν τον ερχομό του Χριστού.

ΙΙ. TΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ;

α. Προφητεία είναι η μαρτυρία για τον Ιησού και η αποκάλυψη του τι βρίσκεται στην δική Του καρδιά για τους δικούς Του ανθρώπους, για τον δικό Του λαό.

Επειδή η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας. (Αποκ 19:10)

β. Οι περισσότερες προφητείες είναι “ανθρώπινα λόγια τα οποία αναφέρουν κάτι το οποίο φέρνει ο Θεός στο μυαλό μας” (Wayne Grudem). Το Πνεύμα μεταδίδει στο μυαλό μας σκέψεις τις οποίες επικοινωνούμε σε σύγχρονη γλώσσα. Είναι ένα μείγμα λέξεων του Θεού και λέξεων του ανθρώπου, οι οποίες συνδυάζουν τη θεία αποκάλυψη  με τον ανθρώπινο τρόπο λειτουργίας/επεξεργασίας. Μερικοί προφητικοί λόγοι μπορεί να είναι 10% λόγια του Θεού και 90% λόγια του ανθρώπου, ενώ άλλα μπορεί να έχουν ένα πολύ μεγαλύτερο αποκαλυπτικό περιεχόμενο. Οι περισσότερες προφητείες έχουν ένα ισχυρό μείγμα ανθρώπινων ιδεών.

γ. Ο πρώτος κανόνας της προφητικής διακονίας είναι ότι πρέπει πάντοτε να τιμά τον γραπτό λόγο του Θεού.

δ. Το προφητικό πνεύμα μπορεί να εκδηλωθεί με δραματικούς τρόπους ή με πολύ ήπιους τρόπους. Οι δραματικοί τρόποι περιλαμβάνουν εμπειρίες ενός απτού οράματος, συναντήσεις με κάποιον άγγελο, ίσως κάποια φωνή που μπορεί να ακουστεί από τον Κύριο ή ένα προφητικό όνειρο. Η προφητεία απελευθερώνεται μέσα μας τις περισσότερες φορές με αχνές εντυπώσεις που δίνονται από το Άγιο Πνεύμα.

ΙΙΙ. 3 ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

α. Ο ρόλος του προφήτη

Έχουν μία προϊστορία στην οποία προφητεύουν με ακρίβεια αναφορικά με το μέλλον.

Συχνά λαμβάνουν οράματα, επισκέψεις από αγγέλους, ακούνε ηχητικά τη φωνή του Θεού με λεπτομερείς πληροφορίες αναφορικά με ονόματα, ημερομηνίες και μελλοντικά γεγονότα και είναι συνηθισμένοι στη δύναμη των χαρισμάτων (θεραπείες και γενικότερα θαυμάτων). Δίνουν κατεύθυνση και οδηγίες στο Σώμα (πηγαίνοντας μέσω της ομάδας ηγεσίας). Όλοι οι πιστοί έχουν κληθεί να προφητεύουν (Α' Κορ 14:39), παρόλα αυτά δεν είναι όλοι προφήτες (Α' Κορ 12:29).

β. Η προφητική διακονία

Λαμβάνουν χρήσιμους προφητικούς λόγους σε τακτική βάση και μερικές φορές λαμβάνουν υψηλότερα επίπεδα αποκάλυψης, όπως ένας προφήτης (οράματα, επισκέψεις αγγελικές, διακριτή φωνή του Θεού και λεπτομερείς πληροφορίες, όπως ονόματα, ημερομηνίες και μελλοντικά γεγονότα) με τα χαρίσματα δυνάμεως.

γ. Απλή προφητεία

Αυτό είναι για οικοδομή, για παρακίνηση και ενθάρρυνση των ανθρώπων με το να τους δίνουν προφητικές εντυπώσεις τις οποίες έχουνε λάβει. Συνήθως αυτά τα λόγια, δίνονται σε περιβάλλον μικρών ομάδων ή σε μια διακονία.

3 Εκείνος, όμως, που προφητεύει, μιλάει στους ανθρώπους [για] οικοδομή και προτροπή και παρηγοριά. (Α' Κορ 14:3)

1.    Οικοδομή
Οικοδομώντας τους ανθρώπους με το να δίνει κανείς επιβεβαίωση η οποία τους δίνει ελπίδα και τους βοηθάει να εστιάσουν. Ένας συνηθισμένος τρόπος για να το κάνει αυτό, είναι με το να τους δίνει κανείς ένα κομμάτι της Γραφής το οποίο ήταν σημαντικό για εκείνους ή με το να επιβεβαιώνει το κάλεσμά τους στη διακονία
π.χ. Ευαγγελιστής, δάσκαλος σε σχολείο, έξω στον εμπορικό κόσμο κλπ

2.    Προτροπή - Παρακίνηση
Καλώντας τους ανθρώπους να υπομένουν στην διακονία τους ή στην κλήση τους ή στις υποσχέσεις του Θεού κλπ

3.    Παρηγοριά - Ενθάρρυνση
Μιλά δίνοντας την οπτική γωνία του Θεού σε περίοδο δυσκολίας ή αβεβαιότητας.

ΙV. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΣΤΗΝ Π.Δ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ Κ.Δ.

α. Λίγοι ή πολλοί

Στην Π.Δ. υπήρχαν μόνο μερικοί προφήτες στο Ισραήλ κι έτσι σ' ολόκληρο τον κόσμο. Με την έκχυση του Αγ. Πνεύματος, το χάρισμα της προφητείας δόθηκε ευρύτερα. Στην Π.Δ. υπήρχε μια προφητική συγκέντρωση λίγων προφητών. Στην Κ.Δ. υπάρχει μία προφητική αποκέντρωση των πολλών.

β. 100% ακρίβεια

Στην ΠΔ οι κανόνες για τους προφήτες ήταν 100% ακρίβεια και αυτό μάλιστα απαιτούνταν από εκείνους διαφορετικά υπήρχε η ποινή του θανάτου Δευτερονόμιο 18:20

Η ΚΔ απαιτεί από τους προφήτες να κρίνει ο ένας τα λόγια του άλλου. Α' Κορ 14:29, Α' Θεσ/κεις 5:19-21

Με έναν αριθμό προφητών σε κάθε γεωγραφική τοποθεσία η ίδια ακρίβεια δεν απαιτείται στην ΚΔ ώστε να υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα των προφητών οι οποίοι μπορούν να κρίνουν τα λόγια των άλλων προφητών.

 29 Οι προφήτες, όμως, ας μιλάνε [ανά] δύο ή τρεις, και οι άλλοι ας διακρίνουν. (Α' Κορ 14:29)

γ. Προφητεύοντες δια πίστεως

Αντί κανείς να προφητεύει μόνο με μία άμεση αποκάλυψη, προφητεύουμε σύμφωνα με το μέτρο της πίστης μας. Έτσι μπορεί να αναμίξουμε τις ιδέες του Θεού με τις δικές μας λέξεις και σκέψεις.

Ας προφητεύουμε σύμφωνα με την αναλογία τής πίστης... (Ρωμ. 12:6)

δ. Εθνικοί ηγέτες

Οι προφήτες της Π.Δ. προφήτευαν συχνά προς τους Βασιλιάδες. Σε αντίθεση οι περισσότεροι προφήτες στην Κ.Δ. μιλούσαν σε πιστούς παρά σε εθνικούς ηγέτες των ημερών τους.

V. ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

α. Υπάρχουν 3 χαρακτηριστικά στη διαχείριση της προφητείας. Η αποκάλυψη, η ερμηνεία και η εφαρμογή

Ο Κύριος συχνά χρησιμοποιεί μια ομάδα προφητικών ανθρώπων, ώστε να μπορέσει να δώσει την προφητική αποκάλυψη

β. Αποκάλυψη: αναφέρεται στο να λαμβάνει κανείς την προφητική πληροφορία. (Κάποια εντύπωση, κάποιο όνειρο, όραμα κλπ)

Επειδή, κατά μέρος γνωρίζουμε, και κατά μέρος προφητεύουμε·(1Κορ. 13:9)

γ. ερμηνεία: αυτό αναφέρεται στην κατανόηση της αποκαλυπτικής πληροφορίας. Ακόμα και με μία ακριβή αποκάλυψη είναι εύκολο να την ερμηνεύσουμε λάθος. Υπάρχουν συχνά συμβολικά στοιχεία σε οράματα, όνειρα κλπ. Συχνά δεν καταλαβαίνουμε την αποκάλυψη μέχρι οι συνθήκες που φέρνουν την πλήρη εκπλήρωσή της εξελιχθούν. Μερικοί ενδίδουν στον πειρασμό να κατασκευάσουν μία ερμηνεία πριν αυτή να είναι ξεκάθαρη. Ειρωνικά, αυτοί που είναι καλύτεροι στο να λαμβάνουνε αποκάλυψη είναι συνήθως οι χειρότεροι στο να την ερμηνεύσουν.

 6 Και (o Θεός) είπε: Ακούστε τώρα τα λόγια μου: Αν υπάρχει μεταξύ σας προφήτης, εγώ ο Κύριος θα γνωριστώ σ' αυτόν με οπτασίες (όραμα)· θα του μιλήσω στον ύπνο(όνειρο)· 7 δεν είναι έτσι με τον υπηρέτη μου τον Μωυσή... 8 στόμα προς στόμα θα μιλάω σ' αυτόν, και φανερά, και όχι με αινίγματα... (Αρ 12:6-8)

δ. εφαρμογή: αυτό αναφέρεται στη σοφία του να εφαρμόσει κανείς ορθά την πληροφορία η οποία ερμηνεύτηκε. Συστήνω να ρωτάει κανείς τις ακόλουθες ερωτήσεις: Ποιος πρέπει να συμμεριστεί/μοιραστεί αυτόν τον προφητικό λόγο; Ποιος πρέπει  να τον ακούσει; Οι ηγέτες, κάποια άτομα, οι μεσίτες προσευχής ή ολόκληρη η εκκλησία; Πόσο από αυτό πρέπει να μοιραστεί; 30% ή 100%; Πότε πρέπει να μοιραστεί; Γιατί; Ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα/η επιθυμητή επίδραση; Η βασική ερώτηση είναι: Τι θα φέρει το μέγιστο βαθμό της οικοδομής;

VI. Λειτουργώντας μέσα στα πνευματικά χαρίσματα.

α. η αρχή

Επίδειξη της δύναμης του Αγ. Πνεύματος συχνά ακολουθείται από τη διακήρυξη του Λόγου του Κυρίου από τα χείλη ενός πιστού. Το Πνεύμα κινείται καθώς κι εμείς εκφράζουμε λόγους οι οποίοι συμφωνούν με το θέλημα του Θεού.

β. Η προφητική πληροφορία δίνεται τις περισσότερες φορές με διακριτικούς τρόπους, με το να λαμβάνει κανείς αμυδρές εντυπώσεις όπως:

1. Nοητικές εικόνες: επαναλαμβανόμενες εντυπώσεις ή εικόνες στο μυαλό μας οι οποίες δείχνουν το πώς ο Κύριος θα αγγίξει άλλους με το να μεταδώσει την χάρη Του ή τη θεραπεία Του σ’ αυτούς.

2. Συναισθηματικές διεγέρσεις: νιώθοντας διάφορα συναισθήματα όπως χαρά ή λύπη ή ένα βάρος για ένα άτομο ή μια διακονία ως ένδειξη του ότι ο Κύριος θα αγγίξει τους άλλους οι οποίοι σχετίζονται με αυτό το συναίσθημα ή το βάρος.

3. Συμπονετικός πόνος: νιώθοντας πόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματός μας ως ένδειξη ότι ο Κύριος επιθυμεί να θεραπεύσει την ασθένεια ή τον πόνο που άλλοι νιώθουν σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο του σώματος.

4. Φυσικές αισθήσεις: Νιώθοντας την παρουσία του Αγ. Πνεύματος (θερμότητα, ενέργεια, φωτιά, άνεμος κλπ) σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματός μας ή μέσα από τις 5 αισθήσεις μας. (πχ. οσμή ή γεύση) ως ένδειξη ότι ο Κύριος επιθυμεί να αγγίξει άλλους με αυτόν τον τρόπο με έναν τρόπο σχετικό με το συγκεκριμένο φυσικό αίσθημα το οποίο εμείς λάβαμε.

γ. Πρέπει να έχουμε πρόθεση να λάβουμε την προφητική οδηγία του Αγ. Πνεύματος όταν μαζευόμαστε σε μεγάλες ή μικρές ομάδες ή σε κοινωνικές συναθροίσεις. Το κάνουμε αυτό απλά με το να ρωτάμε το Αγ. Πνεύμα "Τι κάνεις ή τι λες τώρα;” Αυτός πολύ συχνά θα μας απαντήσει με ήπιες προφητικές εντυπώσεις.

 Δεν μπορεί ο Υιός να κάνει τίποτε από μόνος του, αν δεν βλέπει τον Πατέρα να το κάνει αυτό· (Ιωάν. 5:19)

δ. Συχνά δεν έχουμε προφητικές εντυπώσεις απλά επειδή δεν τις ζητάμε. (Ιακ. 4:2). Ρώτησε την εξής ερώτηση: "Πνεύμα τι λες ή τι κάνεις τώρα;" Η απλή πράξη του να ρωτάμε/ζητάμε μας κάνει δεκτικούς και έτοιμους να ακούσουμε αυτό το οποίο Εκείνος κάνει και μας θέτει σε μια στάση ώστε να λάβουμε τις εντυπώσεις του Αγ. Πνεύματος.

 ...δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε.(Ιακ. 4:2)

ε. Παραλληλίζω την λειτουργία του προφητικού με το να σηκώνει κανείς πανί σε ένα καράβι σε μία λίμνη σε μια ήρεμη μέρα. Όταν φαίνεται πως δεν υπάρχει αεράκι, το πανί πιάνει ακόμα και την πιο απαλή αύρα η οποία με τα βίας κινεί το καράβι. Ναι, κινείται. Μια αντίστοιχη δυναμική υπάρχει όταν ζητούμε από τον Ιησού το τι Εκείνος κάνει. Σηκώνουμε το πανί μας λέγοντας "Αγ, Πνεύμα, τι θες να πεις ή τι θες να κάνεις μέσα από μένα σήμερα;

στ. Τα χαρίσματα συχνά ξεκινάνε ως η ήσυχη, μικρή φωνή του Θεού ή μία ήπια εντύπωση του Αγ. Πνεύματος στο πνεύμα μας. Μπορεί να είναι τόσο ήπια ώστε πολλοί να μην την έχουν σε υπόληψη. Έτσι την αγνοούν σαν να περιμένουν για κάποιο θαυματουργικό όραμα. Καθώς καταλαβαίνουν την αξία αυτής της μικρής φωνής μέσα τους θα ξεκινήσουν να την ακούνε.

 11 ...Και να, ο Κύριος διάβαινε, και δυνατός άνεμος έσχιζε τα βουνά, και έσπαζε τους βράχους μπροστά από τον Κύριο· ο Κύριος δεν ήταν μέσα στον άνεμο· και ύστερα από τον άνεμο, σεισμός· ο Κύριος δεν ήταν μέσα στον σεισμό· 12 και ύστερα από τον σεισμό, φωτιά· ο Κύριος δεν ήταν μέσα στη φωτιά· και μετά τη φωτιά, ήχος λεπτού αέρα. (Α' Βασ 19:11-12)

ζ. Πρώτον, λειτουργούμε στα χαρίσματα εκφράζοντας τις εντυπώσεις που το Πνεύμα μας δίνει. Αυτές οι εντυπώσεις είναι συνήθως ένα κλειδί το οποίο ξεκλειδώνει μία πόρτα. Απαιτεί πίστη για να τις εκφράσουμε, να τις πούμε.

η. Δεύτερον, χαμηλώνουμε τα συναισθήματά μας ή ησυχάζουμε την ψυχή μας ώστε να ακούσουμε ή να κατανοήσουμε τις εντυπώσεις που το Άγ. Πνεύμα δίνει όταν εμείς προσευχόμαστε για άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι το αντίθετο από το να ξεσηκώνουμε την ψυχή μας με ζήλο όταν διακονούμε αυτούς τους ανθρώπους. Μην “κηρύττεις τις προσευχές σου” πάνω σ' αυτούς τους οποίους θέλεις να διακονήσεις.

θ. Τρίτον, πρέπει να κρατάμε σε υψηλή αξία και υπόληψη τη δύναμη του Θεού. Ακόμα και όταν αυτή απελευθερώνεται σε μικρές δόσεις. Δεν πρέπει να καταφρονούμε τις μικρότερες δόσεις. Εξακολουθεί να είναι η δύναμη του Θεού η οποία εργάζεται ακόμα κι όταν 10% από τον πονοκέφαλο κάποιου θεραπεύεται. Δεν είναι το έργο του διαβόλου ή ανθρώπινη ικανότητα. Το τιμάμε ως κάτι τέτοιο και δεν το καταφρονούμε.

ι. Είμαστε ευγνώμονες για κάθε καλό πράγμα από το χέρι του Θεού.

ια. Μέσα στην υπερηφάνια μας μπορεί να καταφρονήσουμε τις μικρότερες από τις δυνάμεις του Θεού στη διακονία. Μερικοί νοιάζονται μόνο για τη δύναμη του Θεού όταν αυτή εκφράζεται με δραματικούς τρόπους. Θέλουν να περπατήσουν στο προφητικό με τους δικούς τους τρόπους. Χρειάζεται ταπεινοφροσύνη για να περπατήσει κανείς με τον Θεό με τους δικούς Του όρους ή να είναι πιστός και ευγνώμων για τα μικρά πράγματα των ημερών.

ιβ. Τέταρτον, δεν ασχολούμαστε υπερβολικά με τον φόβο του να το χάσουμε. Θα πρέπει να έχουμε περισσότερη έγνοια για το ότι ποτέ δε λειτουργούμε μέσα στα χαρίσματα. Η πιο σημαντική ερώτηση δεν είναι "τι θα γίνει άμα το χάσω" αλλά περισσότερο τι θα γίνει αν θα χάσω την ευκαιρία του Θεού να απελευθερώσει τη δύναμή Του σε κάποιον ο οποίος τη χρειάζεται.

ιγ. Πέμπτον, να είσαι υπερφυσικά φυσικός χωρίς να προσελκύεις υπερβολική προσοχή στο γεγονός ότι προφητεύεις. Ενθαρρύνουμε ανθρώπους να προφητεύουν με έναν τέτοιο τρόπο ο οποίος δεν είναι έντονα συναισθηματικός και χωρίς υπερβολική έμφαση στο να λέει κανείς “ούτω λέγει Κύριος” ή “ο Κύριος μου είπε” και να χρησιμοποιεί ένα ταπεινό στυλ το οποίο είναι λιγότερο μελοδραματικό. Είναι καλύτερα να είναι κανείς λιγότερο δραματικός κατά την προφητεία και να είναι χρήσιμος σε περισσότερους ανθρώπους. Μπορούμε να πούμε "θέλω να προσευχηθώ για σένα, πιστεύω ότι ο Θεός θέλει να σε αγγίξει." Αν είμαστε λάθος δε θα βλάψουμε, δε θα πληγώσουμε κανέναν αν χρησιμοποιήσουμε αυτήν την πιο ήπια γλώσσα.

ιδ. Γιατί οι πιστοί αγνοούν το να προφητεύουν; Χρειάζεται αγάπη και πνευματική ενέργεια ώστε κανείς να προφητεύει συχνά, γιατί απαιτείται κανείς να ακούει συνεχώς και να είναι δεκτικός στο Άγ. Πνεύμα ώστε να λαμβάνει αυτές τις μικρές εντυπώσεις από Εκείνον. Επίσης, απαιτεί ενέργεια και το να παίρνουμε ρίσκα ώστε να ενεργούμε με βάσει αυτές τις εντυπώσεις. Είναι ευκολότερο να υποχωρήσουμε από όλα αυτά. Υπάρχει μία ένταση η οποία συμπεριλαμβάνεται στο να είμαστε συνεχώς διαθέσιμοι στο Άγ. πνεύμα. Το να είναι κανείς συνεχώς έτοιμος να ακούσει σημαίνει ότι απαρνείται να ενδώσει στο άγχος και την αυτολύπηση, πράγματα τα οποία προκαλούν τόσο πολύ συναισθηματική συμφόρηση μέσα μας.

VII. ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

α. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουνε μία στάση ανοιχτής προσδοκίας σχετική με την εκπλήρωση της προφητείας. Ο ακριβής τρόπος με τον οποίο ο Θεός θα υλοποιήσει τον λόγο Του στις ζωές μας είναι συχνά πολύ διαφορετικός από τον τρόπο με τον οποίο εμείς το φανταζόμαστε. Ενθαρρύνουμε ανθρώπους να βάλουν αποκαλύψεις στο ράφι μέχρι να έχουν μία ξεκάθαρη ερμηνεία τους.

β. Ζητάμε από όλους να γράψουν τις προφητείες τους και να τις δώσουν στην ομάδα ηγεσίας.

γ. Να έχει κανείς την ακεραιότητα και την ταπεινοφροσύνη να αναλάβει να καθαρίσει την οποιαδήποτε ζημιά ή ακαταστασία έχει προκληθεί από λάθος προφητείες.

δ. Να δημιουργήσει μία ασφαλή ατμόσφαιρα ώστε οι άνθρωποι να μπορούνε να αυξάνονται στην πεποίθησή τους πχ. σε μικρές ομάδες. Ένας τρόπος είναι κανείς να επικοινωνεί γραπτά έτσι ώστε οι καινούργιοι οι οποίοι έρχονται στην κοινότητα να ενημερώνονται, για τις γενικότερες κατευθύνσεις τις οποίες η ηγεσία έχει αναφορικά με το να δίνει και να λαμβάνει κανείς προφητείες.

ε. Δείχνοντας έλεος σε αυτούς που έχουν διδακτικό πνεύμα. Αφήστε περιθώριο για ρίσκο και να αποδεχτείτε ότι αναπόφευκτα θα ταπεινωθείτε ως συνάθροιση καθώς αυξάνεστε στην προφητεία. Το ίδιο το βόδι το οποίο φέρνει δύναμη στη φάρμα, επίσης, φέρνει και την ακαταστασία στον στάβλο. Μερικοί προτιμούν να έχουν καθαρούς στάβλους ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι χάνεις τη δύναμη την οποία φέρνει η προφητική διακονία. Εκεί όπου δεν υπάρχει βόδι ο σταύλος είναι καθαρός.

 4 Όπου δεν υπάρχουν βόδια, η αποθήκη είναι καθαρή· ενώ η αφθονία των γεννημάτων προέρχεται από τη δύναμη του βοδιού. (Παρ 14:4)

στ. Ο Παύλος δίδαξε ότι οι προφήτες μπορούν να ελέγξουν το πνεύμα τους από το να ισχυρίζονται ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν αυτό το οποίο έκαναν. Ένας από τους καρπούς του Αγ. Πνεύματος είναι η εγκράτεια (αυτοέλεγχος) (Γαλ 5:22-23)

 Και είθε δύο ή τρεις προφήτες να μιλάνε... Κι αν κάτι αποκαλυφθεί σε κάποιον άλλον... οι πρώτοι να κάθονται σιωπηλοί... Τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται στους προφήτες. Ο Θεός δεν είναι συγγραφέας ακαταστασίας αλλά ειρήνης... Είθε όλα τα πράγματα να γίνονται με τάξη και φρόνιμα. (Α' Κορ 14:29-33, 40)

VIII. Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ/ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

α. Η απλή προφητεία υπάρχει ώστε να εμπλουτίσει την πνευματική ζωή των ανθρώπων. Όχι για να τους δώσει οδηγία σε καθημερινούς τομείς της ζωής τους όπως τα οικονομικά ή τα συναισθηματικά(ποιόν να παντρευτούν), αν θα κάνουν παιδιά, το αν θα αλλάξουν δουλειές, το αν θα μετακομίσουν, το αν θα αγοράσουν, θα πουλήσουν σπίτι, αμάξι κλπ το αν θα ταξιδέψουν, σε ποιο διακονικό ταξίδι κλπ., το σε ποια διακονία θα πρέπει να αφιερωθούν ή το σε ποιο πανεπιστήμιο θα πρέπει να πάνε. Μπορούμε να δώσουμε και θεϊκή συμβουλή σε τέτοιους τομείς της καθημερινής ζωής χωρίς να το παρουσιάζουμε ως προφητεία.

β. Έχω δει πολλούς να λαμβάνουν επιζήμιες αποφάσεις οι οποίες πληγώνουν επειδή υπάκουσαν σε κάποια προφητεία οδηγίας. Ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να χρησιμοποιούν σοφία στο προσωπικό τους περπάτημα με Αυτόν και να είναι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις που λαμβάνουν κι όχι να μεταφέρουν την ευθύνη σε κάποιον ο οποίος τους προφήτευσε. Πολλοί είναι ακόμα άπειροι στην προφητεία και έτσι είναι γρήγοροι στο να υπακούσουν τέτοιου τύπου οδηγίες.

γ. Στην Αγ. Γραφή τα όνειρα χρησιμοποιούνται από τον Θεό για να δώσουν οδηγία κατά περίπτωση/σε κάποια περίσταση. Παρόλα αυτά τα όνειρα δεν πρέπει να είναι ένα υποκατάστατο του να αποκτήσουμε και να εφαρμόσουμε σοφία στην καθημερινή μας ζωή. Συνήθως τα όνειρα μας δίνονται ως επιβεβαίωση μιας απόφασης την οποία έχουμε ήδη λάβει/αισθανθεί/νιώσει. Δε θα πρέπει να στηριζόμαστε τακτικά πάνω σε αυτά, ως την πρωταρχική και την κύρια πηγή οδηγίας.

Οι νεαροί σας θα βλέπουνε οράματα και οι ηλικιωμένοι σας θα ονειρεύονται όνειρα. (Πράξεις 2:17)

δ. Υπάρχει μια υπερβολική εξάρτηση σε όνειρα για οδηγία για καθημερινά ζητήματα της ζωής μας. Κατά την εμπειρία μου η μεγάλη πλειοψηφία των προφητικών ονείρων δεν είναι χρήσιμα όταν αξιολογηθούν 10 χρόνια αργότερα. Ο Θεός ποτέ δε σκόπευε να οδηγεί τους ανθρώπους του κυρίως μέσω ονείρων. Κάποιοι άνθρωποι εξαρτιώνται από όνειρα για αποφάσεις γιατί αυτό τους απαλλάσσει από την ευθύνη όταν αυτές οι αποφάσεις προκύψουν να είναι οι λάθος αποφάσεις.

Επειδή, το μεν όνειρο έρχεται μέσα στην πληθώρα των περισπασμών· ενώ η φωνή τού άφρονα, μέσα στην πληθώρα των λόγων. Επειδή, μέσα στην πληθώρα των ονείρων, και στην πληθώρα των λόγων, υπάρχουν ματαιότητες· εσύ, όμως, να φοβάσαι τον Θεό.(Εκκλ 5:3, 7)

ε. Δεν πρέπει να προφητεύουμε με έναν τρόπο ο οποίος κολακεύει ανθρώπους (ώστε να κερδίσουμε κάτι από αυτούς), τους διορθώνει ή τους ντροπιάζει. Ένα κοινό παράδειγμα αυτού είναι το να χαρακτηρίζουμε κάποιον ότι έχει το πνεύμα της Ιεζάβελ.

στ. Προφητεύουμε υπό το φως με μάρτυρες και το καταγράφουμε όταν είναι δυνατόν. Να προσέχετε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να πάνε κάπου προσωπικά για να προφητεύσουν σε σένα και σου ζητάνε να το κρατήσεις κρυφό. Ο βασικός λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό συνήθως είναι για να κερδίσει κανείς την εμπιστοσύνη κάποιου ή να του πάρει χρήματα ή να ασκήσει επιρροή ή να δημιουργήσει ένα ψυχικό δέσιμο με αυτόν ο οποίος συχνά καταλήγει να έχει σεξουαλικές προεκτάσεις.

η. Μη μιλήσετε για προαγωγή ή για αλλαγή σε κάποιον οργανισμό ή σε κάποια διακονία χωρίς πρώτα να πάτε μέσα από το κατάλληλο πρωτόκολλο ή αυτούς τους οποίους θα σας προειδοποιήσουν πως συγκεκριμένα άτομα μπορεί να μη σας συμπεριφερθούν σωστά.

θ. Μην παραλείπετε/ξεχνάτε τις περιστάσεις ή όλες αυτές τις συνθήκες όταν δίνονται οι υποσχέσεις. Οι προφητείες είναι συχνά υπό όρους. Είναι προσκλήσεις, όχι εγγυήσεις. Απαιτούν επιβεβαίωση, προσευχή, υπακοή και σκληρή δουλειά.

ι. Οι περισσότερες αρνητικές προφητείες δίνουν μια ματιά στις προθέσεις του ίδιου του διαβόλου. Πρέπει να τις διαβεβαιώσουμε ότι η μετάνοια, η πίστη και η υπακοή μπορεί να σταματήσει την επιθυμία του διαβόλου για καταστροφή στη ζωή κάποιου.