Tuesday 6 March 2012

Θάνατος, ανάσταση.

Αν λοιπόν αναστηθήκατε μαζί με το Χριστό, τα άνω ζητάτε, εκεί όπου ο Χριστός κάθεται συνεχώς στα δεξιά του Θεού˙ τα άνω φρονείτε, όχι όσα είναι πάνω στη γη. Γιατί πεθάνατε και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με το Χριστό μέσα στο Θεό.                                  Κολοσσαείς 3:1-3 


Τι σημαίνει πεθαίνω κάθε μέρα; Μου το υπενθυμίζω κάθε μέρα. Ναι, πέθανα, αόριστος, τετελεσμένο, αλλά ταυτόχρονα εξελίσσεται, είναι κάτι προοδευτικό!

Πεθάναμε με το Χριστό και είμαστε κρυμμένοι μέσα στον Θεό..

Για πάντα!

Σταυρώνω το είναι μου καθημερινά και νιώθω μια ελευθερία που ξεπερνά κάθε νου.
Σταυρώνω επιθυμίες, σκέψεις, λογικές συνιστώσες που στην πορεία με αποπροσανατολίζουν, απ' το μονοπάτι με βγάζουν.
Βαθύτερα νερά μαζί Του ανακαλύπτω. Κι εγώ που νόμιζα πως πατώνω.... Κάπου φτάνεις και συνειδητοποιείς πως δεν πατώνεις. Μα η άνωση είναι δική Του.

Κρατώ το ζυγό Του, το δικό Του φορτίο, κι όχι το δικό μου, της κοινωνίας, των επιταγών της μόδας ή του συστήματος.
Ξεσκίζω κάθε τι που δεν Τον υψώνει, χωρίς συμβιβασμούς κι ανακαλύπτω την αληθινή απόλαυση - που δυστυχώς δε μου τη δίδαξαν από φόβο.. Τι εξαπάτηση αυτός ο φόβος. Αληθινή ζωή ΜΟΝΟ μαζί Του υπάρχει, πουθενά αλλού και επ' ουδενί μοιρασμένη.

Κι αν αυτό κάποιοι το λένε αλαζονεία, λυπάμαι. Ο δούλος δεν τολμά στιγμή να επαίρεται στην αναξιότητά του. Η χάρη του Κυρίου του τον ικανώνει να ζει να Τον υπηρετεί. Με τι δύναμη να Τον υψώνω αν δε με συντηρεί; Όταν ξεμακραίνω, συντρίβομαι. Τον έχω ανάγκη. Τα πάντα Αυτός μου τα δίνει. Απ' Αυτόν έρχονται και σ' Αυτόν πηγαίνουν!

No comments:

Post a Comment